Op een vrijdag namiddag zijn we
met het hele 6de jaar naar de voorstelling gaan kijken ‘’ik ben geen
racist’’ ik had een saaie namiddag verwacht, de titel van de voorstelling sprak
mij niet echt aan, maar toen ik de zaal eenmaal binnen ging stond er een
speciaal decor opgesteld, ik wist niet goed aan wat ik mij moest verwachten,
maar eenmaal toen de monoloog braam begon te praten had hij mijn volle aandacht
te pakken.
Het decor speelde een grote rol
in het toneelstuk het vertelde iets meer over zijn verhaal en wat hij ermee
bedoelde. Op het podium stond een soort van bunker gemaakt uit houten platen
met aan de binnenkant een kamer waar hij zich verschuilde voor de politie en
aan de buitenkant een tv scherm waar we zijn dagboekvideo’s konden volgen. De
projecties van wormen op de bunker vond ik wel goed gevonden, zo leek het alsof
hij ondergronds zat .
Het personage werd gespeeld door Braam
Verreth, een ex thuis acteur. Ik vind dat de monoloog braam zijn rol uitstekend
heeft gespeeld , hij was duidelijk verstaanbaar en hij gebruikte veel gebaren
tijdens dat hij praatte waardoor hij heel de zaal stil kreeg. Hij droeg een
zwarte leren vest en een jeansbroek en af en tijdens de dagboekvideo’s zette hij
zijn pruik op zodat ze hem niet kunnen herkennen.
Uiteindelijk vond ik het wel een
boeiende en leerrijke voorstelling,het verhaal stak goed in elkaar misschien een beetje te langdradig maar zeker
een aanrader voor andere mensen en scholen.